Шакира: интервју

- Дали е вистина дека си чуден?
- Не знам, се сметав себеси како сите други. Имам неверојатни родители, особено татко ми. Јас бев единственото дете, но на папата имаше уште осум деца од претходниот брак. Не само што моите најблиски успеале сé, па татко пишувал статии за весници дури и во слободното време. Семејството владееше креативна атмосфера. Се сеќавам, дури и го прашав Дедо Мраз да ми даде машина за пишување.

- Го прочитавте за три години, на четири - ја напишав првата песна, на осум - првата песна, на 14 - веќе потпиша договор со Sony. Мојата глава не се вртеше?
- И немаше ништо за тоа - моите први записи воопшто не беа успешни. Јас само го направив она што навистина го сакав. И мајка ми и тато ми помогнаа.

- И кога се почувствувавте: сè, јас сум ѕвезда?
- Подобро да речам, почувствував дека веќе започнав да компонирам песни, да ги претворам во шоу, празник за себе и за публиката. На возраст од 15 години, мајка ми и јас се преселивме во главниот град на Колумбија, Баготу. Таму учествував на натпревари, глуми во телевизиската серија и сфатив дека телевизијата не е за мене. Во тоа време слушнав многу англиски групи како Лед Цепелин, Битлси, Нирвана. И решив да ја направам мојата музика поригидна. Sony го зеде со разбирање и го издаде мојот албум "Barefoot" (Pies Descalzos). Тој продал повеќе од пет милиони примероци, тоа беше одлично!

- Дали пееш на шпански?
- Се разбира. И на португалски. Но, бев многу добро прифатен, на пример, во Турција, во Франција, во Канада. Ако јавноста дури и не го разбере зборот, таа чувствува енергија, емоции, и ова е најважното нешто.

- Но, за успех во САД ти треба англиски?
- Се разбира, исто така студирав англиски јазик во студиото, додека работев. Во доцните 90-ти години во САД започна бум на латинска музика и латиноамериканска култура. Имам среќа да бидам разбран на било кој јазик.

- Вашиот успех е неверојатен; се чини дека имате време насекаде. Кој е нормалниот ден на Шакира?
- Не сум имал обични денови. Само понекогаш кога сум дома на Бахамите. Таму можам да си играм со моите кучиња, да пијам вода, да прочитам книга. И тогаш повторно започнува лудната куќа: проби, записи, концерти, премини, интервјуа ...

- Дали сакате да контролирате сè?
- Можеби, да. Јас сум перфекционист, ја сакам дисциплината. Но, јас се обидувам да уживам во она што го правам, инаку сè ќе се распадне.

- Има легенди за твоето пријателство со Маркез. Зошто одбивте да се појавите во филмот за неговата книга "Љубов за време на чумата"?
- Габриел Маркез е гордост на мојата земја, родителите ги сакаат неговите книги. Се сеќавам кога мајка ми го прочита "Сто години самотија", ги обележа сите ликови на парче хартија, за да не се збуни. Фактот што го привлече вниманието кон мене и толку неверојатно зборува за мене е навистина голема чест. Но, филмот не е снимен од Маркез. Кога ја прочитав сценариото и видов дека морав да се соблечам во рамката - се исплашив. Не можам да замислам како татко ми ќе го види тоа.

- Да, но те видел на сцената?
- Го видов тоа. Таму пеам и танцувам. Да, тоа е секси, но танцот постои за тоа. Стриптизот не е за мене.

- Вашата девојка Бијонсе долго се повлече, но сеуште е оженет. За твојата врска со Антонио Де Ла-ља оди многу контрадикторни гласини. Ќе се омажиш?
"Кој и да каже нешто, ние се сакаме едни со други". Во животот, нема ништо поважно од љубовта. И јас не кажувам дека прво ќе правам кариера, ќе се тркам низ светот со концерти, ќе заработим сите пари, а потоа размислувам за семејството. Не, тоа не е. Ние само треба да созреат. И потоа се омажи.

- Како изгледа свадбата на твојот сон?
- Белиот фустан е задолжителен (се смее) и церемонијата е некаде на прекрасна морска плажа. Веројатно така.
wmj.ru